|
|
|
| kot 1 |
kot 2 |
kot 3 |
 |
Kot domowy (Felis catus, również
Felis silvestris catus) – udomowiony gatunek ssaka z rzędu
drapieżnych z rodziny kotowatych. Koty zostały udomowione
około 9500 lat temu i są obecnie najpopularniejszymi
zwierzętami domowymi na świecie. Gatunek ten prawdopodobnie
pochodzi od kota nubijskiego, przy czym w Europie krzyżował
się ze żbikiem. Przez IUCN/SSC jest uznawany za gatunek
inwazyjny. |
||
 |
Historia Przodkiem kota domowego jest kot nubijski – według poglądów większości współczesnych naukowców różnice pomiędzy kotem domowym i nubijskim są tak niewielkie, że należą one do tego samego gatunku. Istnieją rozbieżności w kwestii daty udomowienia kota. Większość źródeł sugeruje lata 4000–3700 p.n.e., a miejscem, w którym miało do tego dojść, była Nubia. Istnieją jednak dowody (grób mężczyzny z kotem z Cypru sprzed ok. 7500 r. p.n.e.), że domestykacja kota zaczęła się znacznie wcześniej (około 9500 lat temu) i trwała kilka tysięcy lat, a jej miejscem był obszar Żyznego Półksiężyca w Azji Zachodniej. |
||
 |
Kot domowy ma okrągłą głowę, duże oczy
przystosowane do widzenia w warunkach niewielkiego natężenia
światła, spiczaste uszy. Posiada bardzo dobry słuch i wzrok;
węch około czterokrotnie silniejszy od ludzkiego oraz dobrze
wykształcony zmysł dotyku. Posiada włosy czuciowe, wydatne
zwłaszcza nad górną wargą (popularnie „wąsy”), także nad
oczami i na policzkach oraz po wewnętrznej stronie przednich
łap. Pozbawiony opieki człowieka niekiedy ulega zdziczeniu,
może też krzyżować się ze żbikiem. Pazury kota są ostre, zakrzywione, zaopatrzone w specjalny mechanizm umożliwiający ich chowanie. Pazury rosną przez cały czas i koty muszą je ścierać drapiąc. Drapanie jest także formą oznaczania terenu, ponieważ ścierając pazury kot pozostawia swój zapach. . |